100 ROCZNICA WYBUCHU POWSTANIA WIELKOPOLSKIEGO!
Dziś 100 rocznica wybuchu Powstania Wielkopolskiego
26 grudnia, w drodze do Warszawy zatrzymał się w Poznaniu wybitny pianista i przedstawiciel Komitetu Narodowego Ignacy Jan Paderewski. Jego przybycie stało się pretekstem do manifestacji narodowych na niespotykaną skalę. W celu zabezpieczenia bezpieczeństwa Paderewskiego, który zamieszkał w hotelu Bazar, mobilizują się kontrolowane przez Polaków oddziały Straży Ludowej i Służby Straży Bezpieczeństwa. Jednocześnie w mieście cały czas stacjonuje silny garnizon niemiecki, w szeregach którego szerzy się jednak zamęt rewolucyjny. Poznań stanowi w tym momencie przysłowiową beczkę prochu. 27 grudnia po południu niemiecka kontrmanifestacja składająca się z cywili i żołnierzy, idąc ulicami miasta, zrywa alianckie flagi. Dochodzi do wymiany ognia. W toku haotycznych walk, powstańcy stopniowo zajmują ważniejsze punkty w mieście takie jak pocztę, dworzec kolejowy, część fortyfikacji miejskich. Na wieść o walkach w stolicy Wielkopolski, na prowincji samorzutnie do walki wkraczają często przygotowywane od tygodni oddziały powstańcze, zdążające na pomoc do Poznania lub wyzwalające okolice.
Od pierwszych godzin 27 grudnia w walkach w Poznaniu udział biorą ochotnicy z Czempinia i okolic, między innymi Jan Wojtkowiak z Czempinia i Stanisław Wosiński z Piechanina, służący w kompani Służby Straży i Bezpieczeństwa, biorą udział w walkach o Prezydium Policji. W Straży Ludowej na terenie obecnej dzielnicy Grunwald służy Jan Gulczyński z Czempinia. W walkach tych biorą również udział Antoni Borecki z Tarnowa Nowego oraz Jan Bartkowiak z Piechanina, Franciszek Bernard z Piotrkowic, Antoni Wieczorek oraz Jan Michalski z Borowa, Józef Zygmuntowicz, Józef Wojtecki i Stanisław Gintrowski.
Powstanie Wielkopolskie choć wybuchło spontanicznie, trafiło w dobry moment, kiedy to państwo niemieckie było osłabione klęską w Wielkiej Wojnie, trawione przez rewolucję a żołnierze nie wykazywali woli walki. Stanowiło nie jedyny, ale bez wątpienia największy, zakończony sukcesem, zryw narodowy. Po kilku tygodniach walk, powstańcy opanowali znaczny obszar Wielkopolski, a dzięki zdecydowanym działaniom dyplomatycznym, prowadzonym w trakcie konferencji w Wersalu przez Ignacego Paderewskiego i Romana Dmowskiego, udało się zabezpieczyć zdobycze powstańców i w przyszłości doprowadzić do faktycznego połączenia Wielkopolski z odradzającą się Polską. W trakcie walk powstańczych gen. Józefowi Dowborowi – Muśnickiemu udało się przeobrazić samorzutnie powstałe powstańcze oddziały w regularne, świetnie wyszkolone i wyposażone Wojsko Wielkopolskie , które wniosło olbrzymi wkład w walki o utrzymanie niepodległości.
Cześć
Powstańcom Wielkopolskim
Z tej okazji także udostępniamy wystawę pt. “OJCOWIE CZEMPIŃSKIEJ NIEPODLEGŁOŚCI”